معرفی:
نخل شامادورا الگانس با نام علمی Chamaedorea Elegans و از خانواده Arecaceae و بومی جنوب مکزیک و گواتمالا می‌باشد. به دلیل سهولت در نگهداری و مقاوم بودن گیاه، در منزل و محل کار بسیار مورد توجه قرار می‌گیرد. برگهای این گیاه، لطیف، ظریف و باریک هستند که روی یک دُمبرگ بزرگ قرار گرفته‌اند و معمولاً به رنگ سبزِ تیره دیده می‌شوند. ظاهر این گیاه شبیه به نخل خرما است. در سراسر دنیا گونه‌های مختلفی از شامادورا وجود دارد که در اندازه‌های مختلف از ۳۰ سانتی‌متر تا ۵ متر متغیر است اما به طور معمول این گیاه در محیط خانه بیشتر از ۲ متر نمی‌شود البته لازم به ذکر است شامادورا بسیار کُند رشد می‌کند و برای بلند شدن به سال‌ها زمان نیاز دارد.
گل‌دهی:
نخل شامادورا در صورت فراهم نمودن شرایط نگهداری مطلوب گل‌دهی هم دارد و باید توجه داشت که گل‌های نر و مادهِ گیاه بر روی پایه‌های جداگانه به وجود می‌آید و در صورت انجام عمل گرده‌افشانی و لقاح نهایتاً میوه تشکیل می‌دهد، میوه گیاه پس از رسیدن سیاه رنگ شده و به دلیل وجودِ مقدار بالای اسید اُگزالیک سمی می‌باشد.
میوه شامادورا الگانس
شرایط نگهداری:
آبیاری:
به طور کلی بهترین آب برای آبیاری گیاهان، آبی است که مانده باشد. آب را درون ظرفی ریخته و اجازه دهید که ساعت‌ها (حتی اگر مقدور است ۱ یا ۲ روز) بماند، با این عمل کُلُر و فلوراید موجود در آب از بین رفته و اگر املاحی داخل آن بوده تَه نشین شده و از همه مهم‌تر دمای آب با دمای محیط یکسان می‌شود. بین دو آبیاری اجازه دهید سطح خاک خشک شود، برای تشخیص زمان دقیق آبیاری به اندازه یک بند انگشت خاک را بررسی کرده و اگر رطوبت خاک کم بود اقدام به آبیاری نمائید، شامادورا دوست دارد خاکش همواره کمی رطوبت داشته باشد. گیاه به آبیاری زیاد نیز حساس بوده و آبیاری بیش از حد باعث می‌شود برگ‌ها در حالی که هنوز سبز هستند از گیاه جدا شده و سقوط کنند. نخل شامادورا آبیاری منظم نیاز دارد و به این نکته مهم دقت کنید، در صورتی که به صورت منظم آبیاری نشود احتمال قهوه‌ای شدن نوک برگهای گیاه وجود دارد. اگر برگهای گیاه خشک می‌شود، دلیل آن می‌تواند آبیاری کم باشد، در این صورت آبیاری گیاه را افزایش دهید.
دما:
دمای بین ۲۰ الی ۲۴ درجه سانتی‌گراد برای گیاه مطلوب است و در صورتی که دمای محیط بیشتر از آن باشد پیشنهاد می‌شود غبارپاشی برای گیاه افزایش یابد. اگر برگهای گیاه خشک می‌شوند یکی از دلایل آن گرمای بیش از حد می‌تواند باشد، در صورت بروز این مشکل مکان گیاه را عوض کرده و در صورت امکان ایجاد جریان هوای ملایم می‌تواند کمک شایانی به بهبود وضعیت گیاه داشته باشد.
نور:
شامادورا بیشترین مقاومت را در خانواده نخل‌ها نسبت به سایه دارد. به طور کلی نیاز نوریِ کم تا متوسط دارد، در نور کامل و غیرمستقیم بهترین رشد را داشته و رنگِ برگ‌ها حفظ می‌شود در صورتی که گیاه در محیطی با نورِ کم به مدت طولانی قرار داشته باشد، برگهای گیاه کم‌رنگ (به اصطلاح رنگ پریده) شده و از زیبایی گیاه کاسته خواهد شد. پنجره‌های جنوبی (پنجره رو به قبله) بهترین مکان برای قرار دادن گیاه می‌باشد.
خاک:
شامادورا به خاک نیمه سبک با زهکشی خوب نیاز دارد، برای به دست آوردن این ترکیب می‌توان از مخلوط خاک‌برگ، پیت‌ماس، پوکه با سایز مناسب (یا ماسه) و خاک باغچه استفاده کرد.
رطوبت:
نخل شامادورا رطوبتی بین ۵۰ تا ۷۰ درصد را دوست دارد. برای رشد هرچه بهتر گیاه و شادابی بیشتر، پیشنهاد می‌شود رطوبت گیاه تأمین گردد. در غیر این صورت احتمال قهوه‌ای شدن نوک برگهای گیاه وجود دارد.
جهت تأمین رطوبت نخل شامادورا می‌توان از سه روش زیر استفاده نمود:
روش اول: اسپری کردن آب روی برگهای گیاه: جهت انجام این منظور تا آن‌جایی که امکان دارد از آب مانده (آبی که فاقد کُلُر، فلوراید و از همه مهم‌تر آبی که هم دمای محیط باشد) به وسیله آبپاش حداقل روزی یک مرتبه اسپری نمائید. انجام این عمل در زیر تابش مستقیم آفتاب می‌تواند موجب بروز لکه‌هایی نقطه‌ای سیاه رنگ روی برگهای گیاه شود که حاصل سوختن برگ در زیر تابش مستقیم آفتاب است.
روش دوم: دستگاه بخور سرد: با تهیه دستگاه بخور سرد و استفاده از آن می‌توان به راحتی رطوبت مورد نیاز گیاه را فراهم نمود.
روش سوم: ریختن آب در زیر گلدانی: در این روش زیر گلدانی را از پوکه یا سنگ‌ریزه پُر کنید و سپس درون زیر گلدانی آب بریزید، باید به این نکته مهم توجه داشت که انتهای گلدان (زهکشی گلدان) از سطح آب فاصله داشته و خاک با آب تماس نداشته باشد، با انجام این روش تا حد زیادی رطوبت گیاه تأمین می-شود.
تغذیه:
ماهی یک‌بار در فصول رشد یعنی از فروردین ماه تا مهرماه با کود‌های قابل حل در آب (جامد یا مایع) مخصوص گیاهان زینتی و یا کود مخصوص خانواده نخل تغذیه کنید. اگر گیاه سرحال به نظر نیاید و رنگِ برگهای گیاه کم رنگ باشد یکی از دلایل آن می‌تواند کمبود مواد غذایی در خاک باشد.
تکثیر:
تکثیر گیاه شامادورا به دو روش صورت می‌گیرد:
روش اول:کاشت بذر
در این روش می‌بایست بذرها را در بستر آماده کشت بذر و قلمه کاشت و باید در مکانی قرار بگیرند که شرایط دمایی در حدود ۲۱ الی ۲۴ درجه سانتی‌گراد باشد. بذرها را باید از اردیبهشت ماه تا نهایتاً تیر ماه کاشت، البته این نکته را در نظر داشته باشید که همه‌ی بذرها سبز نشده و جوانه نمی‌زنند. جوانه‌ها باید در مکانی پُر نور دور از تابش مستقیم آفتاب قرار داشته باشند. پس از جوانه زنی، کنترل وضعیت جوانه‌ها امری ضروری است چرا که جوانه‌ها بیش از هر زمان دیگری مستعد ابتلا به بیماری قارچی هستند. باید مراقب باشید بیش از اندازه به جوانه‌ها آب ندهید که این عمل موجب از بین رفتن جوانه‌ها خواهد شد، هنگامی که جوانه‌ها بزرگ‌تر شدن و به اندازه حدود ۷ یا ۸ سانتی‌متر رسیدند، می‌توان به گلدان بزرگ‌تری منتقل کرد. این مطلب را در نظر بگیرید که تکثیر از طریق کاشت بذر یکم برای محیط منزل دشوار است.
روش دوم:تقسیم ریشه
این روش برای محیط خانه بسیار راحت می‌باشد، گیاه را در فصل پاییز و بهار تکثیر کنید. بدین منظور از قسمت‌هایی که گیاه متراکم شده است، می‌توان گیاه مادر را به چند دسته تقسیم کرد و در گلدان مناسب کاشت. در انجام این روش فقط باید مراقب ریشه‌های گیاه باشید تا صدمه‌ای به گیاه وارد نشود.
هرس:
گیاهی که سن بالایی دارد در صورتی که برگهای قدیمی آن خشک شده باشد، آن‌ها را به وسیله قیچی مناسب جدا کرده و با انجام این کار زیبایی گیاه را حفظ می‌کنید.
تعویض گلدان:
چون نخل شامادورا رشد کُندی دارد معمولاً هر دو سال یک‌بار تعویض گلدان صورت می‌گیرد، البته در صورتی که گلدان پُر از ریشه شده باشد. اگر برگهای جدید گیاه به صورت کامل رشد نمی‌کنند و باز نمی‌شوند، سطح خاک را بررسی کرده و وضعیت ریشه گیاه را ببینید، از زهکشی گلدان هم بازدید کنید، یکی از دلایل به وجود آمدن این عارضه کوچک بودن گلدان می‌باشد.
آفت و بیماری:
کنه قرمز تارعنکبوتی: با نام‌های کنه دو نقطه‌ای (Two-Spotted Spider) و کنه قرمز تارعنکبوتی (Red Spider Mite) شناخته می‌شود. کنه قرمز تارعنکبوتی یکی از آفات بسیار مهم و خطرناک برای گیاهان می‌باشد و در صورتی که به موقع با این آفت مبارزه نشود، گیاه حتماً از بین خواهد رفت. این آفت، خزنده، بدون بال، دارای شش یا هشت پا (تعداد پا بستگی به مرحله رشد کنه دارد) و بسیار ریز (حدود ۵/۰ میلی‌متر طول) می‌باشد. برای مشاهده این آفت باید از ذره‌بین بزرگ و قوی استفاده کرد. این آفت از شیره گیاه تغذیه کرده و باعث ضعیف شدن گیاه می‌شود. کنه قرمز تارعنکبوتی در فصل بهار پدیدار شده و با گرم شدن هوا چرخه زندگی این آفت سرعت بیشتری پیدا می‌کند و تا سرد شدن هوا و آغاز فصل‌های سرد امکان دارد به فعالیت خود ادامه دهد. این کنه به اندازه‌ای کوچک است که حتی می‌تواند فصل سرما را هم در لابه‌لای شیار‌های خیلی کوچک سپری کند و در فصل بهار مجدداً شروع به فعالیت کند.
روش‌های شیمیایی دفع کنه قرمز تارعنکبوتی:
الف) آبامِکتین (Abamectin): این آفت‌کش با نام تجاری وِرتیمِک (Vertimec) و فرمولاسیون (%EC1.8) در بازار وجود دارد. دارای خاصیت‌های تماسی و گوارشی می‌باشد، در آب به مقدار کم حل شده و از طریق گوارشی و تماسی اثر سمیت زیادی دارد. اثر سیستمیک ضعیفی دارد و به گونه‌ای عمل می‌کند که پس از اسپری کردن روی گیاه خیلی سریع به داخل برگ نفوذ کرده و به مدت چند هفته می‌تواند اثر بخش باشد. همچنین اگر مقداری از این سم جذب گیاه نشود، سریعاً تجزیه می‌گردد. به منظور جلوگیری از بروز مقاومت در آفت، غالباً توصیه می‌شود بیشتر از دو بار در طول یک فصل سم‌پاشی صورت نگیرد و در یک دوره سم‌پاشی فاصله زمانی بار دوم نباید کمتر از هفت روز باشد. توجه داشته باشید که این سم به هیچ وجه نباید با سیستم آبیاری مورد استفاده قرار گیرد. آبامِکتین با اکثر حشره‌کش‌های رایج سازگار است ولی با فرمولاسیون‌های ULV ناسازگار بوده و نمی‌توان آن را با این فرمولاسیون‌ها مخلوط کرد.
ب) مِتاسیستوکس-آر (Metasystox-R): این آفت‌کش با نام اُکسی‌دیمتون‌متیل (Oxydemeton Methyl) و فرمولاسیون (%EC 25) در بازار وجود دارد. دارای خاصیت‌های تماسی، گوارشی و سیستمیک بوده و دارای اثر فوری و تأثیری طولانی می‌باشد. این آفت‌کش پس از سم‌پاشی توسط شاخ و برگِ گیاه جذب شده و با جریان شیره نباتی به تمام قسمت‌های گیاه منتقل می‌شود. همچنین مِتاسیستوکس-آر را با اکثر آفت‌کش‌ها به استثنای ترکیبات قلیایی، می‌توان مخلوط کرد.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.